آموزش ساخت انیمیشن سه بعدی

 کپی و پست در وبلاگ یا سایتهای دیگر فقط با ذکر منبع www.sevenart. آزاد است .

بنام خدا

مختصر و کوتاه  (  انیمیشن چگونه ساخته میشود ؟! )         نویسنده : منشی زاده      

همه چیز از یک فکر شروع میشود . این فکر شاید برای نخستین بار ، در مغز شما شکل گرفته باشد یا در مغز انسانی دیگر . تمامی انیمیشن هایی که دیده ایم یک وجه مشترک دارند . آنها افکار یک انسان هستند که یا به شکل مستقیم تبدیل به انیمیشن گشته ویا ابتدا در قالب داستان یا شعر یا فیلمنامه و ... درآمده و سپس توسط فرد یا افرادی به شکل انیمیشن ساخته شده است . برخی انیمیشن ها بسیار کوتاهند و برخی بلند . برخی برای سرگرمی ، گروه دیگر برای تبلیغ کالا و خدمات و یا حتی در جهت پیشبرد اهداف سیاستمداران ساخته میشوند . و یا نمایش داستان یک زندگی ، یا آنکه یک تراژدی را با آب و تاب بیان مینمایند . در این صورت نیز ، همه ی آنها یک هدف دارند . انتقال یک پیام یا یک احساس از سازنده به بیننده ، به آن شکل که سازنده خواسته است . حتی اگر بخواهید ، ببیننده را در دریافت مطلب و پیام آزاد گذارید ، این نیز به خواسته ی شما باز میگردد . یعنی آنکه ، شما باید به گونه ای برنامه ریزی نمایید که پس از مشاهده ی انیمیشن ، دقیقا آنچه میخواهید رخ دهد در درون بیننده و آن حالت و احساس که شما میخواهید در وی پدیدار شود .  

 رسیدن به این مهم ، برنامه ریزی میخواهد . شما باید همه چیز را از پیش بررسی کنید . همه چیز باید در خدمت هدف باشد . باید مراقب بود وسیله تبدیل به هدف نشود

فرض کنید برای یک جنگ بزرگ برنامه ریزی میکنید شما میخواهید بدون خونریزی به قلب دشمن نفوذ کرده ، پس از دستگیری پادشاه ، وی را شستشوی مغزی دهید و وی را رها کنید تا به کشورش برگردد . و زان پس ، پادشاه که روزی دشمن شماره ی یک شما بود ، شیپور به دست بگیرد و در میدان اصلی پایتخت خود ، از خوبی و انساندوستی ی شما سخن براند . این داستان هر روز و هر روز اتفاق می افتد . بی آنکه بدانیم در برابر تاثیر فیلم ها و انیمیشن هایی قرار داریم که خود را به دست کارگردانش سپرده و فکر و ایدیولوژی وی را بدون تفکر درون خود راه میدهیم . . من ، آنرا هنر تاثیر گذاری مینامم و بر توانایی سازنده درود میفرستم که بدون جنگ با استفاده از ارتباط تصویری ، فکر خود را به روح بیننده تزریق میکند .

در برابر این فرایند و هنر ، یک عامل بازدارنده وجود دارد و آن عامل ، مخاطب است . همه ی ما به شکل ناخودآگاه ، دیواره ای آتشین از افکار و تابوها و باورهایمان داریم که در برابر چنین تهاجم هایی از فکر و ذهنمان مراقبت مینماید .

شاید کودکان ، از چنین امری جدا باشند و هر چه سن مخاطب بالاتر رود بر شدت و قدرت این عامل افزوده میگردد . اما در افراد شکست خورده ، لاابالی ، یا جامعه ای که در شرایط فقر و بی هدفی به سر میبرد ، نفوذ ، راحت تر خواهد بود .بنابراین ، تا اینجا فهمیدیم که 1 -ما یک طرح داریم ، 2 - یک هدف داریم

3 - هدف ما ، تاثیر گذاری بر ضمیر و روح یک بیننده است که او هم  تقریبا در بیشتر موارد یک انسان است . ( مگر آنکه فردی برای گربه یا سگ خانگی اش سفارش انیمیشن دهد )

4 - باید به دیوار آتشین مخاطب حمله کنیم . و  او را شستشوی مغزی دهیم .

حتی اگر میخواهیم انیمیشن خنده دار بسازیم ، هستند افرادی که به دلیل مشکلات در برابر خندیدن مقاومت خواهند کرد . ( دیواره ی  آتشین آنها را دریابید . )

بنابراین ،  برای رسیدن به هدف برنامه ریزی کنید  .  وقتی یک هدف دارید ، کار و برنامه ریزی شما خود به خود دارای جهت خواهد بود  .  کافیست  ،  راه را به درستی در همان جهت  بپیمایید .

کپی و پست در وبلاگ یا سایتهای دیگر فقط با ذکر منبع www.sevenart. آزاد است .

اکنون شما باید اولین کسی باشید که انیمیشن خود را میبینید

کارگردان های بزرگ ، همیشه فیلم خود را پیش از ساخت میبینند . قدرت تصور خود را بالا ببرید . برای اینکار به افراد و محیط اطرافتان بنگرید و سپس سعی کنید آنها را تمام و کمال به یاد آورید . پس از آن سعی کنید هنگامی که یک داستان را میخوانید ، شخصیتهای آنرا کاملا تجسم کنید . سپس آنها را در یک صحنه تجسم کنید . سعی کنید در حالتی مانند خواب و بیداری ، همه ی آنها را در حالت اجرای داستان مشاهده کنید .

اکنون شما میدانید که قرارست چه چیزی ساخته شود . و سعی خواهید کرد از عوامل و گروه برای به تصویر کشیدن آنچه دیده اید استفاده کنید . شما رویای خود را میسازید و آنرا به دیگران نشان میدهید . برای آنکه رویایتان را به تصویر بکشید باید سلسله مراتبی را که میگویم رعایت نمایید .

به هیچ وجه عجله نکنید . نوشته ی شما باید آرام آرام به فرم تصویری درآید .

فیلم نامه

ابتدا باید تصورات خود را بر روی کاغذ منتقل کنید . به شکلی که اگر فردی آنرا بخواند ، بتواند تصویر ذهنی شما ( فیلمی که شما آنرا دیده اید ) تمام و کمال در ذهن خود مجسم کند .

در واقع ، فیلمنامه یک نوشته ی تصویریست . فرض کنید شما یک جاسوس هستید و بیسیم به دست وضعیت یک مکان و افرادی که آنجا هستند را برای فرمانده توصیف میکنید .

شما  میشوید  چشمان  فرمانده . شما میبینید ، و به او  میگویید چه دیده اید  و او  در ذهن خود میبیند  چیزی را که شما میبینید . به همین سادگی  . کافیست گفته هایتان را بر روی یک تکه  کاغذ بنویسد .

به عنوان نمونه گزارشات شما از اتاق انیماتور میتواند  اینچنین باشد .

اینجا یک اتاق است . در حدود 15 متر مربع . طول آن 5 و عرض 3 متر . در کف اتاق یک فرش نو نوار  دست باف 9 متری پهن است . تازه جارو شده است . رنگ غالب آن قرمز است . کف اتاق موکت است . با آنکه  بعضی جاهای آن فرسوده است بخصوص دم در اتاق ولی به خوبی جارو شده .  مشخص است که با کفش روی آن راه میروند و ....

شما باید چهره ی افراد را هم تصویری بر زبان آورید . حالت چهره ، اخم یا خطوط پیشانی ، رفتار ، ادبیات . همه چیز باید کاملا تصویری باشد . با آنکه برخی گمان میکنند ،  استفاده از اصطلاحات فیلمسازی در نوشتن فیلمنامه کاری  درست و حرفه ای است اما  واقعیت آنست که  این یک  اشتباه بزرگ  است . آوردن نام نماها و زاویه دوربین و هر چیز که به دکوپاژ ( تقطیع نماها ) مربوط است ، وظیفه ی اصلی  کارگردان میباشد و اوست که پس از خواندن فیلمنامه  آنرا انجام میدهد نه فیلمنامه نویس . حتی اگر فرض کنیم کارگردان  ، فیلمنامه نویس کار خود باشد ، باز هم باید مراحله ی فیلمنامه نویسی را جدا از فرایند دکوپاژ انجام دهد .  در ادامه ، در بحث دکوپاژ به آن خواهیم پرداخت .

فیلمنامه را که خواندیم ، موارد زیر را از فیلمنامه پیدا کرده و یکایک آن را لیست کنید .

آکسسوار صحنه -

متریال ها جنس و بافت المانها و  آکسسوار  صحنه -

نورها

صداها و افکتهای موجود در صحنه

شخصیتها ( برای هر کدام از شخصیتها باید یک پروفایل تشکیل دهید ) بعدا از آن برای طراحی حالات مختلف چهره ( میمیک ) و نیز پوزهای مختلف استفاده خواهید کرد .

خلاصه آنکه  ، هر چه را میخواهید بیننده بیبیند یا بشنود باید ساخت ، پس تمام آنها را لیست کرده و برای هرکدام در یک  دفترچه ،  یک یا چند برگی اختصاص دهید .

شاید شخصیت پیچیده ای داشته باشید ، با اخلاق و رفتار منحصر به فرد . بنابراین حالات بسیار متنوعی در چهره ی وی پدیدار میگردد . شاید شخصیت شما ، تغییر چهره دهد ، چندین دست و پا در بیاورد . اسلحه های مختلف از بدنش بیرون بزند یا از دهانش آتش درآید . همه ی اینها را باید لیست کنید .

(( مواردی که گفته شد پیش از نوشتن فیلمنامه هم ، استفاده میگردد . حتی برای نوشتن داستان هم میتوان از اینها استفاده کرد . به این شکل که نویسنده یا نویسندگان ، شخصیتهای داستان خود را به تصویر بکشند و مادام که داستان را پیش میبرند آنها را روی میز کار مشاهده کنند . اینکار برای آندسته از افراد که قدرت تخیل پایینتری دارند بسیار مفید خواهد بود )) وقتی بدانیم کاراکتر ها چه شکلی دارند و در رخدادهای مختلف چه برخوردی از خود بروز میدهند ، قطعا بهتر میتوانیم داستان را شکل دهیم .

کانسپت

وقت آن رسیده است تا موارد لیست شده را روی کاغذ به تصویر بکشیم . (تهیه کانسپت ) . ( یا با نرم افزارهای تصویر سازی و نقاشی دیجیتال )

از کانسپتها در تهیه استوری بورد و مدلینگ و ساخت میمیک های چهره و تقریبا در کل فرایند تولید انیمیشن سه بعدی استفاده خواهد شد . کانسپت ها گروه را راهنمایی میکند . آنها میتوانند فریم هایی از انیمیشن نهایی باشند . پس همه میدانند قرار است کار گروهیشان به چه چیز تبدیل شود .

پس از موارد بالا ، نوبت به دکوپاژ مرسد .

دکوپاژ یا تقطیع نماها

یک تعریف جامع برای دکوپاژ اینست ... تقطیع نماها ...> طراحی حرکت دوربین در صحنه بر اساس حرکت بازیگر .     

((با سپاس  فراوان از جناب آقای استاد محمد سعید تابنده :

دکوپاژ : تقطیع نماها - پلان بندی ( تعیین نوع نما ) زمان بندی و تعیین زاویه وحرکت دوربین و نوع لنز بر اساس حرکت سوژه )

دکوپاژ وظیفه ی اصلی کارگردان است . ، نباید در فیلمنامه  ، نماها ( پلانها )  را تعریف کنیم .

کارگردان  فیلمنامه را میخواند و  با احاطه ای که بر فرایند تولید فیلم دارد ، نماها را مشخص میکند در واقع فیلمنامه ای که مینویسیم  بر اساس سکانس یا فصل است . کارگردان ابتدا هر سکانس آنرا پلان بندی میکند . و سپس  پلانها را با توجه به سبک کار ، پشت سر هم قرار میدهد . اکنون باید فیلمنامه دکوپاژ شده  را بنویسیم    .

برای اینکار از برگه ای بنام برگ دکوپاژ استفاده میکنیم .

  کپی و پست در وبلاگ یا سایتهای دیگر فقط با ذکر منبع www.sevenart. آزاد است .

استوری بورد

اینک ، فیلمنامه ی دکوپاژ خورده را  که بر روی برگ دکوپاژ است  ، تصویری تر مینماییم در واقع آنرا واقعا تصویری میکنیم .

به طوری که هر بیننده ای بتواند  ، تا حد زیادی داستان را متوجه شود و نیز گروه تولید  کاملا آنرا درک کنند .

استوری بورد میتواند خیلی ساده طراحی شود یا با آب و تاب و رنگ و سایه و نورپردازی خیره کننده ، اما آنچه مهم است قابل درک بودن آنست . باید با بیننده خیلی راحت ارتباط برقرار کند . استوری بورد یا نمایشی  است  و یا  کاربردی

بیننده های استوری بورد کاربردی ، عوامل تولید هستند و باید از تکنیکهای لازم برای خواندن استوری بورد برخوردار باشند . تقریبا تمام علایم تخصصی فیلمسازی و انیمیشن به شکل نگاره ای در استوری بورد بکار میروند .

ولی نوع نمایشی ی آن ،  برای بدست آوردن رضایت سفارش دهنده یا سرمایه گذار طراحی میشود .

یک استوری بورد ساده تر هم هست که در ابتدای کار به شکل اسکیس سریع انجام میشود ، آن هم در دسته ی کاربردی قرار دارد .

استوری بورد سه بعدی . با استفاده از نرم افزارهای سه بعدی مانند مایا و مکس ساخته میشود و فریمهای استوری بورد را رندر میگیریم . جالب اینجاست که از این روش بیشتر برای پیشتولید فیلم و جلوه های ویژه استفاده میشود نه در انیمیشن

لیکا ریل ( استوری ریل ) ( انیماتیک )

کماکان به سمت تصویری کردن پیش میرویم . تا داستان ، آرام آرام به انیمیشن مبدل شود .

استوری ریل نمایشی از انیمیشن شماست . فریمهای استوری بورد را در یک نرم افزار تدوین و مونتاژ فیلم برده بر روی آن صداگذاری کنید . مهمترین چیز ها ، مشاهده ی کاتها و اولین فریم و در برخی موارد آخرین فریم پلان است و زمابندی . با مشاهده ی انیماتیک ، بیشتر ایراد ها را خواهید دید . و حتی میتوان به زمانبندی Timing بهتری رسید .

حس و حال انیمیشن و تمام آنچه از دیدن انیمیشن نهایی به بیننده دست میدهد ، باید در لیکا ریل مشاهده شود .

اکنون میدانیم که در نهایت به هدف میزنیم . همه ی تیم میدانند که چه خواهد شد . همه چیز منسجم پیش میرود و تقریبا هیچ تغییری در کار داده نخواهد شد .

کار های موازی و همزمان در تیم انیمیشن

در زمان تولید انیمیشن ، میشود بخشهایی از کار را موازی با هم پیش برد . به هیچ عنوان نمیتوان روشی کلی و جهان شمول برای فرایند تولید پیشنهاد کرد . ولی بهتر آنست که وقتی در مرحله ی پیشتولید هستیم ، فقط به آن بپردازیم .

پس از پایان استوری ریل ، کار شروع میشود . کاراکترها را سه بعدی میکنیم  ، محیط را سه بعدی میکنیم و از آن به بعد تقریبا همه چیز سه بعدی خواهد بود  ، پس ، نیاز به دانش و تخصص در نرم افزارهای سه بعدی خواهید داشت .

هنر یک چیزست و دانش سه بعدی یک چیز دیگر . یک متخصص فاقد هنر ، مانند یک  صاحب هواپیماست بدون مدرک و مهارت  خلبانی  

پس خلاصه انیمیشن ( سیناپس ) را بخوانید ، چشمتان را ببندید و انیمیشن را ببینید

نام انیمیشن : انیماتور

یک نفر با دیدن انیمیشن عصر یخبندان یک ، عاشق انیمیشن میشود ،

به دنبال یادگیری انیمیشن و هنرهای مربوط به آن میرود

سیستم و تجهیزات لازم را خریداری کرده شبانه روز می سازد و می سازد و می سازد

اکنون انیمیشن آماده شده . آنرا میبیند . از آنچه ساخته راضی نیست ، همه را شیفت دلیت میکند .

یک نسخه ی پرده ای از عصر یخبندان 3 را که تازه اکران شده با افسوس نگاه میکند و ..... پایان

یک نفر ( شما این یک نفر را در تصورتان چگونه دیدید ؟ آیا او یک زن است یا یک مرد ؟ )

سن او چند سال است . چاق است یا لاغر ؟

آیا خودتان را تصور کردید ؟ یا شاید برخی افراد خانواده یا فامیل در اولین تصور به ذهنشان رسیده باشد

حتی ممکن است یکی از انیماتورهای مهم ایران را تصور کرده باشید .

باید به این نکته مهم توجه کنیم ...>>> کاراکتری را میتوان یافت یا طراحی کرد که بهترین نقش را در این داستان بازی کند . شاید یک پیرزن روستایی یا یک دهقان به فکر کسی رسیده باشد . این نمیتواند جالب باشد برای بیننده ، چراکه باید به پرسش های بیننده پاسخ داده شود و البته آن خود ، میتواند داستان دیگری را خلق کند . ولی ، با توجه به درونمایه ی طرح ، باید شخصیتی را ایجاد کنیم که بیننده با دیدن او ، بتواند احتمال دهد عشق به انیمیشن و هنر در وی وجود دارد و یا ممکن است بوجود آید .

بعد از این کار بیایید یک قصاب 70 ساله را عاشق انیمیشن کنید و زندگی کاراکترتان را دگرگون نمایید . سپس او را نامزد اسکار کنید و کلی هم بیننده را بخندانید . این بستگی به هنر شما دارد ، یا کارتان زیبا و دلنشین خواهد شد و یا .....

بیایید در کنار تمرین طراحی و یادگیری نرم افزار ها ، تا میتوانید داستان بنویسید . کار متنوع و دلنشینیست .

پس از آنکه به پرسشهای بالا پاسخ دادید ،و کاراکتر مناسب را پیدا کردید ، بر روی یک کاغذ A4 خصوصیات او را لیست کنید . همه چیز درباره ی او مهم است . سن ، وضعیت تحصیلی ، مجرد یا مناهل بودن ، وضعیت مالی و ........

اگر نقاش و طراح خوبی هستید کاراکترتان را بر روی کاغذ بکشید یا آنکه از یک طراح خوب کمک بگیرید .

یک راه جالب برای شخصیتهای انسانی ، پیدا کردن فردی است شبیه به کاراکتری که نیاز دارید . ( با لیست کاغذ A4 باید یکی باشد ) در ضمن ، به نوشته های شما در این کاغذ ، پروفایل کاراکتر میگوییم .

/////

من ، کاراکتر خودم را انتخاب کردم . صرفا به دلیل داشتن یک آموزش خوب . چرا که میخواهم  ، به شما روش ساخت سر را یاد دهم به گونه ای که چه واقعگرا و چه فانتزی دارای شباهت کامل ( به شخصیت واقعی یا کاریکاتور آن ) باشد .

بسیار خوب است اگر ، پیش از کار با نرم افزار مایا ، از خمیر اسباب بازی برای ساخت یک سر استفاده کنید ، یا اگر امکاناتش را داشته باشید از یک تکه چوب شروع کنید و یک سر بسازید . مایا در مدلسازی بسیار شبیه است به دنیای واقعی ، با این تفاوت که ، در دنیای واقعی بر روی مولکولها اثر میگذاریم ( آنها را حذف میکنیم یا جابجا میکنیم یا ... ) ولی در مایا نقطه ها را جابجا میکنیم . در واقع در دنیای سه بعدی دیجیتال ، ( در یکی از روشهای ساخت حجم ) ریزترین واحد سازنده حجم ، همین نقطه ها هستند . Vertex که معنی آن راس میباشد . فعلا برای آسانی درک شما ، به آنها نقطه میگویم .

/////

شروع  میکنیم   به  ساخت انیمیشن ( انیماتور)  .

بخشی از فیلمنامه

فیلمنامه  Screen Play : انیماتور

سیاهی

موزیک با ضربآهنگ راه رفتن و تم ویژه ی نظامی روی همان سیاهی

داخلی – انیماتور – زمان نامعلوم

اتاق انیماتور ، اتاقی است با ابعاد سه متر در چهار متر . بدون رنگ ( به تازگی نازک کاری شده است ) . با یک میز چوبی ی بزرگ ، یک میز کامپیوتر با دو صندلی ، یک فرش ایرانی دستباف با رنگ غالب قرمز به ابعاد  دو متر در سه متر که بر روی موکت خاکستری  میدرخشد .

درب چوب گردویی اتاق که باز بود و انیماتور در حال وارد شدن به اتاق ،  پشت سرش آن را  با فشار کمی هل داده ، در حال بسته شدنست .  و با آخرین ته مانده های اینرسی حرکتی اش و صدای قیژ ژ ژ ، در چهارچوب آهنی ای که با دقت و ظرافت رنگ سپید خورده ، چفت میشود .

انیماتور ، با قدمهای محکم و استوار ، از روی تنها فرش اتاق که یک فرش دستباف با رنگ غالب قرمز است عبور میکند و مستقیم به سمت میز کامپیوترش میرود که در انتهای سمت راست اتاق قرار دارد . خیلی تند ، صندلی ساده ی خوش ساخت و  خاکستری تیره اش را با دست چپ بر میدارد تا بتواند پشت میز بنشیند ، سپس همانطور که حالت نشسته به خود میگیرد ، با دست راست صندلی را زیر پایش جا میدهد و با دست چپ ، همزمان دکمه ی نقره ای رنگ کیس خاکستری روشن را فشار میدهد . سپس ماوس درشت و خوش دست مشکی رنگ را با دست راست میگیرد و بلافاصله پس از بوت شدن سیستم و اتمام صدای بالا آمدن صدای ویندوز هفت ، فولدر مای کامپیوتر را باز میکند و پس از جستجوی کوتاهی روی یکی از فایلها کلیک مینماید . انیمیشن Ice Age 1  پخش میشود . آنرا ماکسیمایز میکند و خود را روی صندلی ولو میکند و به صفحه ی بزرگ مانیتور ال سی دی سامسونگ 21 اینچ خیره میشود .

...........

سپس  آنرا  پلانبندی  میکنیم .  و در برگ دکوپاژ مینویسیم .

یک تجربه ی مفید : در کارهای کوچک ، مانند این ، اگر قرارست آنرا  به تنها بسازید ، و نیاز به هماهنگ کردن یک گروه وجود ندارد ، میتوانید پلانبندی را در خود محیط سه بعدی ، با تکنیک کات در دوربین انجام دهید .

   از فیلمنامه ، تمامی کاراکترها ، آبجکتها ، نورها . هر چیز که باید در محیط سه بعدی ساخته و پرداخته شود را لیست میکنیم .

اتاق سه در چهار   درب چوبی و چهارچوب آن    میز بزرگ   صندلیها   میز کامپیوتر  و  کامپیوتر   .   پریزه های روی دیوار  - فرش  موکت   .   ( در فیلمسازی ، شلوغ کردن محیط بدون هدف کار درستی نیست .  برای هر چیزی که در صحنه داریم باید دلیل داشته باشیم  )   .  سپس  بر اساس تصویری که از خواندن فیلمنامه  در ذهن ساخته ایم ، یک  طرح ساده و کلی از  محیط  میزنیم .  چیزی شبیه لی آوت  ولی ساده تر . تک تک  المانهای صحنه را که لیست کرده ایم  باید دارای پروفایل باشد . به عنوان نمونه ، پروفایل  کاراکتر  شامل  نوشته هایی است که  خصوصیات وی را  بازگو میکند و از آن  میتوانیم تصور ذهنی درباره ی  شخصیت به دست آوریم . در مورد آبجکتها و محیط نیز به همین گونه است . مثلا  اگر خواندیم صندلی نرم و راحت ، از آن در  طرح های اولیه  ،  کانسپت  و  در نهایت مدلسازی استفاده میکنیم  تا   بیننده  با دیدن آن  همان  احساسی را پیدا کند که پس از خواندن فیلمنامه داشته است .    بجز  طراحی ( دستی ، دیجیتال )  ، میتوانیم از نمونه های واقعی  اجسام و کاراکترها  در محیط بیرون عکاسی کنیم و آنها را در پیشتولید بکار بریم .   در هنگام  تهیه ی کانسپت  وجود آنها ضروریست . 

اگر  همه چیز  خوب به نظر برسد و نیازی به تغییر نباشد ، گروه  مدلسازی Modeling  3D   میتواند  همزمان با  فرایند پیشتولید ، کار را شروع کند .

چند طرح اولیه از تک تک  کاراکترها و آبجکتها  

مدل شیت صندلی	مدل شیت میز

از اینها  در نرم افزار مایا  به عنوان الگو استفاده میکنیم  و  آبجکتها را میسازیم .

سه بعدی سازی  آبجکت ها          کیس کامپیوتر	میز

در مورد کاراکتر هم  ، همین است .  

ابتدا  نیمی از سر را میسازیم و سپس از روی آن  قرینه اش را میسازیم  و باز  ادیت میکنیم . مانند هنر مجسمه سازیست

سپس  بدن را میسازیم  و وارد  مرحله ی ساخت اسکلت Rig   و  ساخت حالات صورت یا میمیک میشویم .

ساخت   حالات چهره (  میمیک )

لبها  ، برای ادای واژه ها بسیار مهمند ولی باید توجه داشت تمام صورت در این کار نقش دارند

نتیجه میشود ، این مجموعه از حالات مختلف    و     توانایی کاراکتر در بیان واژه ها و احساسات

سپس  تمامی کاراکترها  و آبجکتهای  یک پلان را در یک فایل ، ایمپورت میکنیم  و با توجه به  استوری بورد   شروع به انیمیت مینماییم  .  استوری بورد  از روی  فیلمنامه ی دکوپاژ شده  ، کشیده میشود و با استفاده از پلانهای آن ، استوری ریل را میسازیم که به تایمینگ واقعی انیمیشن خواهیم رسید و در آن همه چیز را تست میکنیم . استوری ریل یا انیماتیک ، همان حس و حالی را دارد  که انیمیشن ما خواهد داست .

چند پلان از استوری بورد

ایمپورت تمامی  آبجکتها در لوکیشن با توجه به  لی آوت

ایمپورت کاراکتر و شروع به انیمیت با توجه به استوری بورد

این ، دور نماییست از روند ساخت . اکنون  در ادامه ی آموزشها ،  بر روی هر بخش تمرکز خواهیم داشت .

همچنان با ما باشید .  

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////تهای دیگر فقط با ذکر منبع www.sevenart. آزاد است .